Straatboekhandelaren zijn lang boekenjoden genoemd, of ze nu joods waren of niet. De meeste waren arme marktkooplieden die nauwelijks sporen hebben nagelaten. Maar sommige, met name de boekverkopers die met een kraam op het Haagse Binnenhof stonden, werden beroemd. Aan de hand van vermaarde, vergeten en fictieve boekenjoden laat dit boekje zien welke rol straatboekhandelaren speelden tussen grofweg 1750 en 1950. In die periode traden zij vaak op als noodbank voor studenten en scholieren. Sommigen haalden de krant als leveranciers van schrijvers, bibliotheken en musea, anderen als helers en boekvervalsers. Op boekenveilingen waren ze berucht en niet alleen dienstmeiden klopten bij hen aan voor leesadviezen. Lang was boekenjood een neutraal begrip, dat ook door joodse publicisten werd gebruikt. Maar al ruim voor de Tweede Wereldoorlog waren er signalen dat deze beroepsaanduiding niet langer gepast was. Twee vermaarde 'boekenjoden' uit de 19de eeuw: de broers Jozef en David Blok, geportretteerd door respectievelijk Vincent van Gogh en Jan Weissenbruch.