In Afghanistan woedt al dertig jaar oorlog. Dirk Tieleman heeft er in de jaren tachtig een drietal keren rondgereisd. Hij is er onlangs teruggekeerd en is gaan overnachten bij intellectuelen en verschoppelingen in vijf steden in de vier windstreken en bij boeren op het platteland. Hij heeft er urenlang met hen gepraat en er hun leven geobserveerd. Nog nooit is hen gevraagd wat zij vinden van de oorlog in hun land. Leven ze in angst en met een permanent onveiligheidsgevoel? Worden hun wanhoopskreten niet gehoord? Of gaat alles zijn gewone gang? Geloven ze in een toekomst? Afghanistan is geen land als een ander. De Britten hebben in de negentiende eeuw tot drie keer toe geprobeerd het in te lijven bij hun imperium. De Sovjets hebben het in de jaren tachtig van de vorige eeuw willen bezetten. Beide grootmachten hebben gefaald. En nu is het de beurt aan de Amerikanen en hun bondgenoten. Zullen zij lukken? Of is Afghanistan een nieuw Vietnam?