Kur njerëzit kërkojnë flori nëpër të ftohtin e veriut, atyre u nevojiten qen, qen të mëdhenj e të fortë, qen që janë të zotë të tërheqin slita nëpër dëborën e pafundme, drejt minierave të arit... Bakun e rrëmbyen nga shtëpia e tij e qetë në jugun e ngrohtë dhe e shitën për qen slite.

Atij nuk i mbetej tjetër veçse t’i përshtatej jetës së re dhe të ashpër: si do t’ia bënte për të mbijetuar me gjithë atë ngricë, me tërë atë lodhje dhe pa ushqim, si të vraponte mbi dëborë, si të luftonte me të gjitha këto? Sepse, kur një qen i tillë rrëzohet në kacafytje e sipër, ai nuk ngrihet më kurrë në këmbë.