De Megalithische Cultuur is thans redelijk goed beschreven. Vele monumenten zijn gedateerd, en er zijn plattegronden gemaakt. Er bestaat een overzicht van de inscripties uit deze tijd. Bestudering van al dit materiaal leidt tot de conclusie dat men geloofde in een Zonnegodsdienst. Oude kaarten van de Britse Eilanden laten zien, dat de droogliggende Doggersbank aan Zuid-Engeland verbonden was. Kaarten uit ongeveer dezelfde tijd tonen de Kleine Middellandse Zee en de Canarische Eilanden. Al heel vroeg had men de beschikking over een Jacob's Staf, waarmee men breedtegraden kon bepalen. De inscripties van Dissignac in Zuid-Bretagne laten zien, dat men de Kaapverdische Eilanden, Madeira en de Azoren voor c.3600 v Chr heeft ontdekt. Stonehenge in Zuid-Engeland toont dat men de Faroer, IJsland en Groenland voor c.3200 v Chr heeft ontdekt. Naast breedtegraden maakte men gebruik van vaarrichtingen en vaarafstanden. Rechtstreekse afstanden werden vastgelegd in zg. Cursus-monumenten. Achtereenvolgens ontdekte men het eiland Madagaskar (c.2800 v Chr), Australie (c.2700 v Chr), en Amerika via de Bering Zee (c.2600 v Chr). De Atlantische Oceaan is uiteindelijk c.2500 v Chr overgestoken; eerst via het zuiden, daarna via het Hoge Noorden. Men voer uitsluitend met de wind en de stroming mee!