Een onkerkelijke jood, Woodrow Selbst, herinnert zich na de dood van zijn vader, een vrijbuiter en oplichter, hoe deze hem uit een christelijk milieu haalde, en bewerkstelligde dat hij van een christelijk seminarium verwijderd werd door (in financiële moeilijkheden geraakt) een zilveren schaal te stelen van de dame die Woodrow's opleiding financierde. In de herinnering van de zoon krijgt de diefstal, die in feite zijn verlossing betekende, een bijna mystieke waarde en wordt de vader met zijn eigenzinnige en onafhankelijke levenswijze, een Messiaans voorbeeld, waar de zoon, hoewel maatschappelijk succesvol, niet kan tippen.