De verzoeking waar Jack Orkney aan komt bloot te staan openbaart zich in een vrouwenstem in zijn slaap, die hem meelokt naar het land van het niets, van de absolute ontkenning. Dat begint als zijn vader op zijn sterfbed ligt; terug in Londen verliest hij het geloof in alles en iedereen. Hij verzet zich, tot hij beseft hoe zinloos het is de jeugd te bezweren de hervormingstoorts van zijn generatie over te nemen, in plaats van het werk af te breken en helemaal opnieuw te beginnen. Dan geeft hij zich gewonnen aan de 'heerlijke' pijn van de negatie.