De Franstalige Belg André Baillon (1875-1932) was voor mij een totaal onbekende toen ik deze vertaling in handen kreeg, en na het lezen van de flaptkest ('A.B. beschrijft in 'Doodzonde' op onvergetelijke wijze zijn ervaringen als psychiatrisch patiënt') en de kennismaking met de nogal ouderwets-aandoende vormgeving van het boek, klopte mijn hart niet vol ál te veel verwachting. Maar men kan zich vergissen: 'Doodzonde' is zonder meer een prachtboek, dat soms aan 'De kip die over de soep vloog' van Frans Pointl doet denken, maar dat diens stilistisch vermogen verre overtreft. Eerder verschenen in vertaling 'Het boek van Marie' (1987), 'Een doodeenvoudig man' (1985) en 'Waanzinnen' (1985). - Aldert Walrecht. -- © Biblion