De criticus is een mens, die de biezondere geschiktheid moet bezitten om het biezondere soort van informatie te herkennen, waardoor literatuur zich onderscheidt van tal van andere vormen. De lezer wordt geboeid door iets nieuws. De schok van herkenning verheldert en verblindt tegelijkertijd. Het is goed dit te weten. Acht causerieen over dit onderwerp voor het eerst in 1959 uitgegeven, nu herdrukt voor de vijfde keer. Aan de hand van nauwkeurige naspeuringen bij Nietzsche, Poe, Dostojewsky, Baudelaire, Du Perron, Ter Braak, Multatuli toetst Gomperts zijn opvattingen. Het is een verhelderende, uiterst informatieve, ook moeilijke bundel. Vaak ook zie je, dat bij de meester-leerling relatie in de literatuur de herkenning en de bewondering vaak tot een ondergaan van invloed wordt. De kritische lezer moet op dit alles gespitst zijn. (NBD|Biblion recensie, Theo Hoogbergen)