Eshte nje monografi dhe jo nje histori , per faktin se nje kapter qe u be me grade oficer ne shqiperi,me 24-09-1920;
nuk eshte Pasha sic eshte munduar ta cilesoj shkrimetari me 6 mbiemra,thjeshte eshte oficeri besnik i zogut ku,Kryengritja e Fierit 1935,Kryetari i trupit gjykues ishte Ali Riza Topalli, komandant i operacionit. Anëtarë të tij ishin, majori Hamza Kuçi, kapiten Zef Prenushi dhe gjyqtarët Petro Martini dhe Sadri Faslliu. Prokuror ishte Kiço Bisha, prokuror i përgjithshëm i gjykatës së posaçme kundër krimeve politike. Gjykimi u bë nën një regjim terrrori. Mbi të burgosurit që u vendosën në shkollën e Bishanakës dhe burgun e Durrësit u ushtruan edhe torturat e ndryshme, praktikë e zakonshme e policisë shqiptare.
Gjyqi u zhvillua në pesë procese në oborrin e shtëpisë së Qemal Vrionit, i cili ishte një nga të arestuarit.
U gjykuan 530 persona.
Në grupin e parë bënin pjesë 11 xhandarët e postës së Fierit.
Pas një seance që zgjati 3 orë, ata u konsideruan fajtorë dhe u pushkatuan menjëherë pranë sheshit te nënprefekturës.
Gjykimet e tjera kishin të bënin me elementet civilë që kishin marrë pjesë në kryengritje.
Për këta gjyqi dha 42 dënime me vdekje,
dhe 160 dënime me burgim të përjetshëm.
Midis personave të dënuar figuronin edhe anëtarët e disa familjeve të dëgjuara dhe me influencës siç ishin familjet: Vrioni, Dibra dhe Vlora.
Ndaj këtyre personave gjykata nxori prova të dorës së dytë. Këto prova dëshmonin për një pakënaqësi të përgjithshme ndaj mbretit, qeverisë dhe disa personave të veshur me pushtet si, ministrit te brendshëm Musa Juka, ministrit te luftës Xhemal Aranistasi dhe adjutantit te Zogut Abdyrrahman Krosi.
Gjyqi përfundoi në 17 shtator pasi punoi me intensitet për një muaj rresht, duke lënë në Fier një klimë terrrori, e cila arriti kulmin në datën 26 shtator, kur në sheshin përpara nënprefekturës u var në litar Hekuran Maneku. Kryengritja e Fierit pësoi disfatë sepse ajo nuk ishte e organizuar mirë dhe se regjimi gëzonte një mbështetje të mjaftueshme shoqërore në vend. Ajo ishte shprehja më e fuqishme e pakënaqësisë që ekzistonte në vend ndaj regjimit dhe ndërhyrjes italiane. Shpërthimi i saj në Fier tregonte se në qytet egzistonte një ndërgjegje e lartë politike dhe një bërthamë e fuqishme borgjezo-intelektuale Monografia Ali Riza Kosova, pasi e lexova ,mu kujtua nje vjershe,
e mesuar ne klasen fillore, ku e mbaj permendesh edhe sote pas 55 –vjeteve.
Per nje “D; qe ti se ve, Fjala Dere behet ere, Per nje “M” qe ti se ve, Fjala Mik behet ik, C’ben keshtu more “besnik,, A’i thuhet Mikut ik . E shkruajta kete thenije popullore, se pershtatet shume me monografine tuaj, per faktin se keni gjetur dy oficer, njeri kapter se toger qe u be ne shqiperi, dhe tjetrin gjeneral ,te dy nga kosova ,te cilet jane te dokumentuara ne historine e Shqiperise,dhe keni shkruar, diku duke hequr dhe diku duke shtuar nje histori, per nje Patriot madheshtor, qe sipas komentit tuaj eshte Ali Riza Kosova.
E keni gabim, nuk eshte Ali Riza Kosova ky Potret. Por eshte;
Ali Rrexhep Prishtina ose sipas historise.
Ali Riza Topalli. Arsyen , perse e cilesuat keshtu kete liber historik, me kete emer, une do te jepja vetem nje pergjigje me fakte;
L”umnija ose O’..Olimbija, ju ka mashtruar,thjeshte per trashgimeni,pasurie te
Ali Rizait nga Kosova,dhe marjen e nje dekreti te babit te saje per luftetare pamvarsie ….. ku faktikishte ju ne faqen 95 keni shkruar se ka ardhur ne shqiperi sipas dokumentave ne vitin 1919,pra paska luftuar ne nje vite pamvarsie( 1919 )qe nuk dihet e faktohet, dhe jo ne 1912,
me respekt e mirekuptin trashgimtari i Gjeneral Ali Riza Kolonjes.