Cobra, de avant-gardestroming die tegelijk in de steden Kopenhagen, Brussel en Amsterdam plaatsvond tussen 1948 en 1951, nam bewust 'primitieve' kunst als voorbeeld om een eigen beeldtaal te ontwikkelen. De Cobrakunstenaars, waaronder Karel Appel, Corneille en Asger Jorn, keerden de rationele westerse cultuur, die zij als een hinderpaal voor de volledige ontwikkeling van de menselijke creativiteit ervoeren, de rug toe. De gedachte van verzet en bevrijding die Cobra uitdroeg, zou vele jaren later, ver van de Cobrahoofdsteden, ook kunstenaars aanspreken die niet betrokken waren bij Cobra, maar er erg door beïnvloed zouden worden. Dit was opmerkelijk genoeg het geval bij het kunstenaarscollectief Roar in de Australische stad Melbourne zo'n dertig jaar na Cobra. De Roar-kunstenaars koesterden een grote interesse in Aboriginal kunst uit afgelegen gebieden van Australië.