In dit hoofdstuk wordt verkend hoe sociale zekerheid in een postindustriële samenleving er uit zou kunnen zien. Eerst worden de economische en
maatschappelijke ontwikkelingen die gepaard gaan met postindustrialisering
in kaart gebracht. Vervolgens wordt onderzocht welke problemen
het bestaande stelsel van sociale zekerheid ondervindt in de open
diensten- en kenniseconomie die is ontstaan. Er worden na deze verkenning
een tiental uitgangspunten geformuleerd voor de vormgeving van
sociale zekerheid. Centraal hierin staan gedeelde verantwoordelijkheden,
risicodeling en een zekere maatschappelijke solidariteit. Tot slot wordt
bij wijze van gedachte-experiment verkend wat de tien uitgangspunten
betekenen voor de vormgeving van regelingen voor werkloosheid en
arbeidsongeschiktheid in een open samenleving.