From the middle of the 19th century, the neo-Gothic movement gained in importance and influence in Bruges. Historians, art historians and architects argued in books and magazine articles for a return to the Gothic formal language. At the same time, they demanded more respect and care for the architectural heritage, which was often also Gothic. Alfred Ronse (1835-1914) occupied a special place among those publicists, because he was subsequently able to translate his convictions into policy as alderman. About 30 articles in La Plume were originally anonymous by 'E.' signed, only a recent investigation of the private archive of the Ronse family revealed that the writer was Alfred Ronse. Ronse has sharply defined views which he writes down in a witty style

Vanaf het midden van de 19de eeuw won de beweging van de neogotiek aan belang en invloed in Brugge. Historici, kunsthistorici en architecten pleitten in boeken en tijdschriftartikelen voor een terugkeer naar de gotische vormentaal. Tegelijk vroegen zij meer respect en zorg voor het bouwkundig erfgoed, dat vaak ook gotisch was. Onder die publicisten nam Alfred Ronse (1835-1914) een aparte plaats in, omdat hij nadien als schepen zijn overtuiging in beleid kon omzetten. Een 30-tal artikels in La Plume was oorspronkelijk anoniem door 'E.' ondertekend, slechts door recentelijk onderzoek van het privéarchief van de familie Ronse werd ontdekt dat de schrijver Alfred Ronse was. Ronse heeft scherp omlijnde opvattingen die hij in een snedige stijl neerschrijft