Deze titel is losjes gebaseerd op de mythe van Ariadne en het labyrint waarin haar geliefde zich laat opsluiten om een moordzuchtig monster, de minotaurus, half mens, half stier te doden. Hij vindt zijn weg naar buiten dankzij een draad die hij van haar kreeg, maar laat haar vervolgens op een eiland achter. De bundel begint met een klaagzang van Ariadne nadat ze achtergelaten werd, en duikt dan in een flashback opnieuw het labyrint in. De lezer komt hier zowel het monster als verdwaalde, kwetsbare figuren tegen. Naarmate de lezer de weg uit het labyrint terugvindt, nemen gedichten over de liefde en de tijdloosheid van de menselijke tijd en ruimte de bovenhand. Vekemans (Duffel, 1961) publiceerde poëzie in verschillende literaire tijdschriften. Er verschenen eerder al twee bundels bij het PoëzieCentrum: "Versneden" (2005) en "Buiging" (2006).