Op kerstavond bij een seksshow op de Wallen en op een gewone doordeweekse avond in de Theater Fabriek bij het medium Derek Ogilvie. Marcel van Roosmalen maakt het allemaal niet zoveel uit. Aan de Roemeense die vibrators uit haar vagina kan schieten stelt hij dezelfde onbeholpen vragen als aan de zwaar behaarde Pakistaanse wasserette-eigenaar0van wie hij de droger maar 25 minuten mag gebruiken. Eigenlijk wil hij helemaal niets van ze weten, eigenlijk wil hij vaak helemaal niet zijn waar hij is, maar die reportage zal er komen. De in humor ondergedompelde antipathie tegen de Nederlandse samenleving, vermengd met flink wat cynisme, maakt Van Roosmalens observaties messcherp. In 'Gras groeit niet sneller door aan de sprietjes te trekken' zet hij een beeld van de samenleving neer waar je dan weer om moet schaterlachen, en dan weer om moet huilen van pure ellende.