Als het kwik een paar dagen onder nul blijft en de winter eindelijk echt lijkt te zijn aangebroken, dan breekt de gekte los in Nederland. Zodra het water in de sloten bevriest, denken we nog maar aan één ding: schaatsen. Schaatsfabrikanten beleven - met een beetje geluk - de enige twee maanden van topomzet in het jaar, in winkels hangen overal bordjes "schaatsen slijpen", op marktplaats zoekt iedereen nog maar naar één ding en de schaatsbanen doen hun best het ijs te optimaliseren. Wat is de bron van die gekte? Waar komt onze liefde voor ijs en schaats vandaan? Waarom laat het geen Hollander onverschillig als Erwin Krol spreekt van een aanhoudende vorstperiode en de geruchten over de Elfstedentocht weer op gang komen? Wat heeft Nederland met ijs?