Auteur Anthony Demey behandelt alle oorlogsmonumenten van beeldhouwer Geo Verbanck (1881-1961). De inleiding tekent de tijdsgeest na het einde van de Groote Oorlog, die geen enkele stad of dorp en geen enkele familie had gespaard. Er was behoefte om al dat lijden te herdenken. Er werden Vredesfeesten georganiseerd en de overheid stimuleerde het planten van vrijheidsbomen. Vele gemeenten, stadswijken, scholen, bedrijven en verenigingen wilden meer doen en namen het initiatief om herdenkingsplaketten aan te brengen of monumenten op te richten. Dikwijls deden zij een beroep op een lokale kunstenaar of ambachtsman, wat niet altijd de kwaliteit ten goede kwam. Soms werden wedstrijden uitgeschreven met een offi ciële jury. In Oost-Vlaanderen werden heel wat bekende beeldhouwers aangesproken. Eén van hen was Geo Verbanck, die keer op keer werd gesolliciteerd. De jonge Verbanck had internationale faam verworven met de monumentale beeldengroep ter ere van de gebroeders Van Eyck, die vlak voor het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog was onthuld nabij de Sint-Baafskathedraal in Gent. Bovendien had de stad Gent tijdens de oorlog een beroep gedaan op de kunstenaar voor het ontwerp van verschillende noodmunten en mocht hij onmiddellijk na de wapenstilstand in opdracht van de stad een erkentelijkheidsmedaille maken. Het hoeft dan niet te verbazen dat Geo Verbanck niet minder dan negen herdenkingsmonumenten realiseerde, plus een grafzerk voor een gesneuvelde soldaat op de begraafplaats van Elsene, die hij uitwerkte tot een heus oorlogsgedenkteken. Het boek behandelt al deze monumenten chronologisch. In 1920 was Geo Verbanck bijzonder bedrijvig. Tussen begin augustus en einde oktober werden vier van zijn monumenten onthuld.