Dit boek richt zich op architecten die werden aangeklaagd, en vaak veroordeeld, wegens collaboratie. Net als alle andere Nederlanders konden zij worden berecht via het Bijzonder Strafrecht. Voor 'lichtere' gevallen werd een Ereraad voor Architectuur opgericht, waarin vakgenoten het gedrag van collega's moesten beoordelen. Hoewel dit werk van naming en shaming achteraf alom als een mislukking werd beschouwd, hebben de uitspraken grote invloed gehad op de beeldvorming over de betrokkenen. De reputaties van een hele generatie architecten werden erdoor gered of gebroken.