"De Nederlandse parlementaire geschiedenis begon op 1 maart 1796, met de bijeenkomst van de eerste democratisch gekozen Nationale Vergadering, die, in de woorden van haar eerste voorzitter Pieter Paulus, handelde 'in het belang des geheelen Volks van Nederland'. Deze eerste Nederlandse democratie moest weliswaar vanaf 1801 wijken voor steeds autocratischer regimes, maar Nederland zou toch de weg naar de democratie terugvinden, met als eerste grote stap de Grondwet van 1848. Vanaf de jaren tachtig van de negentiende eeuw werden de Staten-Generaal, de Tweede Kamer voorop, steeds meer een echte vertegenwoordiging van het volk en drong het rumoer van de straat zich steeds intenser op aan de nationale vergadering op het Binnenhof, totdat het land in 1917 voor de tweede keer een democratie werd. De parlementaire historici J.Th.J. van den Berg en wijlen J.J. Vis hebben 150 jaar avonturen van de parlementariërs en hun duw- en trekwerk met koningen, agenten en ministers beschreven, met een bijzonder oog voor de eigen tradities van de Nederlandse politiek."