İnsanlığın uzun tarihine göre baktığımızda yakın zamana kadar marjinal, bireysel bir olgu olarak görülen ve ana akım tıp tarafından sapkınlık olarak nitelenen eşcinsellik ve cinsiyet değiştirme olgusu son elli yılda Batı’dan başlamak üzere toplumsal, hukuki ve tıbbi açıdan kabul görmeye başlamıştır. Bugün için söz konusu durum bir toplumsal olgu olmaktan çıkıp bir toplumsal harekete dönüşmüştür ve bu durumu kabul etmeyen bireyler, kuruluşlar ve devletler üzerinde küresel anlamda baskılar yapılmaktadır. Temel sosyolojik anlayışa göre toplumun temelini oluşturan ve toplumsal normların bireylere aktarılmasında ana araç olan aile, uzun süredir nikâhsız birliktelikler, evliliğin geciktirilmesi, çocuk sahibi olmama, boşanmaların artışı gibi sebeplerden dolayı tehdit altındaydı. Eşcinselliğin yükselişi ailedeki krizi daha da derinleştirmiştir. Zira bilinen anlamda bir aile kurulmadığı gibi toplumsal normlar tamamen ters yüz edilmektedir. İnsanlığın kendi eliyle hazırladığı bu toplumsal kıyameti önlemenin bir yolu din gibi görülse de Batı’da özellikle Protestan kiliseler LGBT lobisinin etkisi altına girmiş ve mevcut durumu dinî açıdan meşrulaştırarak eşcinsel rahiplerin görev yapmasına, eşcinsel çiftlerin kilisede nikâh kıymalarına izin vermeye başlamıştır. Katolik Kilisesi ve İslam başta olmak üzere dünyanın geri kalan büyük dinleri LGBT lobisinin açık ya da gizli faaliyetlerine yoğun bir şekilde maruz kalmaktadır. Bugün Türkiye’de de daha çok genç nesilde olmak üzere dindar bireyler arasında eşcinselliği kişisel bir tercih olarak gören ve dinin bu duruma müdahalesi etmemesi gerektiğini savunanlar bulunuyor. Elinizdeki bu çalışma yukarıda sözü edilen problemi hem teorik hem de pratik açıdan tartışmayı hedefliyor. Bu çerçevede psikoloji, eğitim, din sosyolojisi, din eğitimi, İslam hukuku gibi farklı alanlardan akademisyenlerin metinlerini içeriyor.