Er is een verschuiving opgetreden van woord- naar beeldcultuur. Hoe kan het evangelie worden verkondigd in die nieuwe context? Met name de calvinistische traditie lijkt zich sterk te verzetten tegen het gebruik van beelden in de eredienst. In de Heidelbergse Catechismus wordt dan ook met nadruk gesteld dat onderwijs in het christelijk geloof niet moet plaatsvinden door stomme beelden te gebruiken maar door de levende verkondiging van het Woord. In dit boekje wordt uitgebreid ingegaan op de plaats van beelden in de geschiedenis van het Jodendom en in de geschiedenis van de Kerk (De Kerk van het Oosten, de ongedeelde Westerse Kerk, de Kerk van de Reformatie en de Rooms-katholieke Kerk). Vervolgens komt aan de orde de methode van de evangelieverkondiging van Jezus die veelvuldig gebruik maakte van beelden. Calvijn blijkt ook meer ruimte te hebben dan dikwijls is aangenomen aangezien hij pleit voor aanpassing aan het menselijk bevattingsvermogen en tijd en plaats invloed wil laten hebben op de methode van evangelieverkondiging