First Sentence

"Na ścia­nie mo­jej saj­goń­skiej klit­ki wi­sia­ła mapa Wiet­na­mu i cza­sem, kie­dy póź­ną nocą wra­ca­łem do mia­sta, tak zma­cha­ny, że le­d­wo star­cza­ło mi sił, żeby zdjąć buty, ga­pi­łem się na nią, wy­cią­gnię­ty na łóż­ku. Nie­sa­mo­wi­ta była ta mapa, zwłasz­cza te­raz, kie­dy nic już nie mia­ła wspól­ne­go z rze­czy­wi­sto­ścią. Po pierw­sze, była bar­dzo sta­ra. Ileś lat temu zo­sta­wił ją je­den z po­przed­nich lo­ka­to­rów, pew­nie Fran­cuz, bo mapa przy­je­cha­ła z Pa­ry­ża. Od tych wil­got­nych upa­łów pa­pier po­fał­do­wał się w ram­ce i wy­ry­so­wa­ne kra­je wy­glą­da­ły jak przy­kry­te za­sło­ną. Wiet­nam po sta­re­mu dzie­lił się tu na Ton­kin, An­nam i Ko­chin­chi­nę, a na za­cho­dzie, za La­osem i Kam­bo­dżą, le­ża­ło so­bie Kró­le­stwo Sy­ja­mu. Sta­ra mapa, mó­wi­łem tym, któ­rzy mnie od­wie­dza­li, bar­dzo sta­ra."